Οκτώβριος 1936

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Σήμερα, το αφεντικό μου, ο κος Περικλής μού έκανε παρατήρηση, επειδή του παραπονέθηκε ο κος Καρανάσης, πως δεν αφήνω τη Μυρτώ να γίνει μία από τις πρώτες φαλαγγίτισσες του νησιού μας. Προσπάθησα να βρω πειστικές δικαιολογίες για να μην προκαλέσω τον θυμό του και βρει "πάτημα" για να μου δημιουργήσει προβλήματα στη δουλειά. Βέβαια, θα μου πείτε, πως αφεντικό είναι και ό,τι θέλει κάνει. Όλα τα αφεντικά του κόσμου "στήνουν" παγίδες στους εργαζόμενους, όταν θέλουν να ρίξουν το φταίξιμο πάνω τους και να τους ξεφορτωθούν. Εγώ, όμως, αρνούμαι να γίνω πρόβατο για θυσία. Αγαπώ την οικογένειά μου και είμαι νομοταγής πολίτης. Γι' αυτό είπα στον κο Περικλή ότι η Μυρτώ είναι ακόμα μικρή και θα σκεφτώ πολύ σοβαρά να γίνει φαλαγγίτισσα, όταν πάει στο Γυμνάσιο. Ως τότε, έχουμε ακόμα καιρό. Και λίγη διπλωματία δεν κάνει κακό, αν είναι να γλιτώσω την "καμπάνα".  Μα το κόλπο δεν έπιασε, γιατί ο κος Περικλής μού είπε ότι ο κος Καρανάσης διάλεξε την Μυρτώ, γιατί, λέει, αν και είναι μικρή, είναι πολύ ψηλή και είναι το ομορφότερο κορίτσι στο σχολείο. Αν θυμάμαι καλά, μου είπε, επίσης, ότι θα της ράψουν στολή φαλαγγίτισσας, θα τη βγάλουν φωτογραφίες και θα γίνει εξώφυλλο σε όλα τα περιοδικά τού κόσμου. Αν είναι να χάσω τη θέση μου για κάτι που σε λίγο καιρό θα είναι υποχρεωτικό για όλα τα παιδιά, ε τότε δεν θα ήταν και πολύ έξυπνο εκ μέρους μου... Και αν χάσω τη δουλειά μου, τι θα τρώει η οικογένειά μου; Την πρώτη μέρα θα πω στην γυναίκα μου να μαγειρέψει την αξιοπρέπειά μου ψητή, τη δεύτερη μέρα βραστή, την τρίτη μέρα τηγανιτή με πατάτες, στο τέλος θα βαρεθούμε να τρώμε το ίδιο φαγητό, που ποτέ, όμως, δεν θα καταφέρνει να γεμίζει το στομάχι μας! Ο παππούς θα έλεγε ότι μια χαρά θα γέμιζε η καρδιά μας και η συνείδησή μας... Εγώ, όμως, είμαι ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΡΧΗΣ και όχι ο αρχηγός της Ελλάδας! Ας γίνουν ήρωες οι άλλοι και ας πάρουν όλη τη δόξα. Εμένα μου φτάνει ένα καρβέλι ψωμί που θα μου δώσει ο κος Περικλής...


ΓΦΤ        ΣΤ2